Secret Belgian Binding

Heb twee boeken gemaakt deze week volgens de Secret Belgian Binding methode. Deze binding is in het midden van de jaren '80 van de vorige eeuw bedacht door de Belgische boekbindster Anne Goy. Ze zocht naar een Westers alternatief voor de Japanse 'stab-binding', waarbij de steken die de katernen samenbinden op de kaft van het boek te zien zijn. De Secret Belgian Binding is zo geheimzinnig, omdat het op het eerste niet echt duidelijk is hoe de signaturen zijn ingenaaid. Er zijn wel steken zichtbaar op de kaft, maar deze steken lijken alleen de beide kaftdelen en de rug met elkaar te verbinden. Een ander opvallend aspect van deze binding is dat de kaftdelen en de rug los zijn, ze zijn niet met lijm aan elkaar verbonden.

Na de heldere tutorial van Monique heeft deze binding geen geheimen meer voor me. Ik heb twee boeken gemaakt, een voor mezelf en een voor een vriendin. Ik vind het altijd nuttig om projecten zoals deze twee keer achter elkaar te maken. Zo krijg je de technieken beter in de vingers en kun je leren van de eventuele fouten die je in de eerste versie hebt gemaakt.

---

I made two books this week that were bound in the Secret Belgian Binding-method. This type of binding was invented in the '80's of the 20th century by Belgian bookbinder Anne Goy. She was looking for a Western alternative to Japanese stab-stitching, a method that has the stitches that bind the signatures together visible on the spine. The Secret Belgian Binding has mysterious qualities because at first sight it isn´t exactly clear how the signatures are sown into the book. Although the spine has visible stitching, these stitches only seem to serve as a way to connect both covers to each other. What´s also remarkable about this binding is that the covers and spine are loose, they are not connected to each other by glue. 

After following Monique's tutorial this binding is not a secret to me any more. I made two books, one for myself and one for my friend. I always recommend making projects like this twice, because you can learn from the mistakes you made the first time. 

De lichte versie is voor mijn vriendin. Voor mijn versie heb ik de steken wat verder van de boven- en onderkant van de kaften geplaatst, omdat ik dat fijner vond met betrekking tot de rug. De rug zit immers los, en als je de steken te dicht bij de boven- en onderkant van de rand plaatst zouden die steken eventueel over de rug heen kunnen glippen.

---

The one with the lightest cover is for my friend. For my version I placed the stitches further from the top and bottom of the cover, because I felt it protected the spine better. The spine is loose, and if you place the stitching too close to the edge it could potentially escape the spine.  

In het boek van mijn vriendin heb ik wat experimenten van mijn print-avonturen met acrylverf ingebonden. Omdat ik geen gelatine-plaat heb (en het nog iets te spannend vond om er een te maken) heb ik geëxperimenteerd met een glasplaat en een siliconenmatje als ondergrond. (Voor meer informatie over het maken van afdrukken met een gelatine-plaat, zie deze video van The Frugal Crafter)

---

My friend's book contains some of my experiments with printmaking through acrylic paints. Because I don't have a gelatin plate (and I was too much of a chicken to to make one myself) I experimented with a sheet of glass and a piece of silicon rubber as a printing surface. (For more information about printing with a gelatin plate, see this video by The Frugal Crafter)

Het was erg leuk om aan deze boekjes te werken.
---
Making these books was so much fun!

Hieronder een paar afbeeldingen van materialen waar ik veel mee werk.
---
Here are some pictures of materials I like to work with when making books.

Van links naar rechts: mijn vouwbeen, mijn els (ik hoorde laatst dat ik het geen priem mag noemen, want dat schijnt timmermansgereedschap te zijn ;), de achter- en voorkant van boekbindlinnen en een stukje grijsbord.

---

From left to right: my bone folder, my awl, linnen sewing yard and needle, the front and back of book cloth and a piece of bookboard or Davey board.

Boekbindlinnen heeft een linnenstructuur aan de voorkant, en een papieren achterkant (zodat het makkelijk gelijmd kan worden). Ik gebruik dit linnen graag omdat het erg stevig is. Vaak gebruik ik het om de rug van een boek aan de kaften te verbinden. Ook gebruik ik het ter versteviging van doosjes. 

---

Book cloth has a linen structure and a paper backing (for easy gluing). I use book cloth often because of its durability. Most of the time I use it to connect a book's spine to its covers. I also use it to strengthen boxes.